Invasión de mosquitos (muggenplaag)

San Vicente del Raspeig,

maandag 30 september 2019

Als gevolg van de overvloedige regen van de Gota fría is de grond en de lucht heel erg vochtig. Laat dat nu de ideale omstandigheden zijn voor insecten om zich te ontwikkelen. Vooral dan de muggen en de laatste dagen ook de vliegen zijn in grote aantallen aanwezig, pertinent aanwezig zelfs. Het is zo erg, dat langs de ganse Costa Blanca de overheid tot drastische middelen is moeten overgaan. Er worden helikopters en drones ingezet om over het ganse gebied muggenverdelgingsmiddelen te sproeien. Het blijft een enge gedachte dat ze al die insecticiden over ons heen sproeien, en ik mag hopen dat het ons geen gezondheidsschade toebrengt. Maar het is echt noodzakelijk, want de muggen zijn uiterst agressief, in die zin dat ze gewoon zich gewoon een paar centimeter verder op je lichaam verplaatsen als je ze wegslaat. Ze zijn ook dag en nacht actief, van ’s morgens vroeg al, en dat 24 uur aan één stuk. Het is typisch voor deze tijgermuggen, gekenmerkt door hun gestreepte lichaam en pootjes.

Het klinkt bijna lief, als ik over pootjes spreek, maar geloof me, dat zijn ze niet. Als het niet zo vervelend was zou het bijna in een karikatuur kunnen voorkomen, overal zie je mensen lopen met massa’s rode bultjes, soms zelfs behoorlijke bulten bij mensen die allergisch reageren. Maar dat is nog maar het uiterlijke. Het vreselijke is dat ze verschrikkelijk jeuken, die beten, en dat zo erg dat je er gek van dreigt te worden. Gelukkig hebben we hiervoor de ideale oplossing in onze tuin : de Aloë Vera plant, welgekend in de wereld van de huidverzorging. Je snijdt er gewoon een stuk van de dikke, vlezige en met stekels getande bladeren en het dikke sap dat eruit komt wrijf je over de jeukende plekken. Na een minuut is de jeuk weg, toch op die plek. Ik ben uiterst gevoelig aan jeuk, zodat ik de godganse dag in de weer ben met een stuk Aloë Vera. Ik zit standaard met een stuk plant en een keukenmesje bij de hand om telkens opnieuw kleine schijfjes af te snijden zodat ik telkens nieuw sap heb, om op weer een ander plekje die jeukt verwoed te gaan smeren.

Een andere zaak is natuurlijk preventie, dus ruikt iedereen hier naar het anti-muggenspul met citronella en deet… Hopelijk doet het spul van de overheid hier snel zijn werk.

Maar het is natuurlijk niet allemaal kommer en kwel, integendeel. Die muggen zijn gewoon een vervelende bijkomstigheid.  Ook de tuin heeft genoten van de regen, en alles is opnieuw tot leven gekomen. We hebben nog steeds prachtige, bloeiende bloemen en planten. De peperboom draagt zijn honderden trosjes roze pepertjes, de cactussen pronken trots met hun cactusvijgen, de vrouwelijke dadelpalmen dragen rijkelijke trossen oranje dadels, en de verschillende kleuren van de prachtige bloemen geven onze tuin een prachtig kleurenpallet.

Helaas is ook het onkruid welig aan het tieren. En net nu blijkt dat we niet zo heel erg op onze Spaanse tuinman kunnen rekenen. We zijn druk op zoek naar een andere die wel trouw op de wekelijkse afspraak verschijnt, want er is best veel werk, en een onderhouden tuin is belangrijk voor de gasten. Op dit moment hebben we gasten die in het kleinste villaatje aan het zwembad logeren en spontaan zijn beginnen onkruid van tussen de voegen te halen. Zo nu en dan doen ze dit een kwartiertje. Heerlijk toch, al geeft het wel een beetje een dubbel gevoel. Het lijkt alsof wij het niet (willen) doen, maar we hebben dat leren loslaten. Mensen vinden het soms gewoon prettig om even een beetje ontspannende activiteiten te doen en niet de hele dag door aan het zwembad te liggen. We nemen dit soort hulp nu gewoon dankbaar aan, in de wetenschap dat mensen op vakantie echt geen dingen gaan doen omdat het ‘moet’, maar gewoon omdat ze daar nu net zin in hebben. Laat dat ons motto zijn voor de gasten ; ze doen enkel waar ze zelf zin in hebben. Dan pas is het echt Vakantie met een grote V.

Ondertussen zijn we eind september en genieten we nog van heerlijke temperaturen van net boven de 30 graden. De dagen worden natuurlijk korter, en ’s nachts koelt het wat meer af naar een twintigtal graden. De avonden zijn nog steeds heerlijk om buiten te zitten, al dragen de meeste gasten nu buiten wel één van de heerlijk zachte badjassen. Vaak lopen Wim en ik als enigen nog lang naakt rond omdat ons lichaam zich blijkbaar beter heeft aangepast na al die maanden. Het is heerlijk om de nacht te zien vallen over de stad, om te genieten vanop het terras van het prachtige kleurenspel in de lucht wanneer de zon ondergaat. Wat prijs ik mij toch gelukkig dat ik dit dagelijks mag beleven, gratuit.

Ondertussen hebben we ook beslist dat we enkel nog voor naturisme gaan in Lavinia. Er is teveel onduidelijkheid bij ons oorspronkelijke tweeledige concept van nudisme in de zomer versus gekleed in de winter. Dat biedt dan wel nog steeds de mogelijkheid voor andere opportuniteiten. Zo gaat er in december een yoga-retreat kamp door -gekleed- waarbij een groep het volledige resort afhuurt om hier vier dagen lang yoga te beoefenen en te relaxen en te genieten van de heerlijke temperaturen. We hebben hiervoor contact met een super sympathieke yoga-lesgeefster in het diepe West-Vlaanderen, die hier het kamp wil organiseren. Ik ben benieuwd wat dit wordt, het zal ook voor mij een nieuw gegeven zijn, en ik kijk ernaar uit om zelf te beleven of yoga iets voor mij is.

Verder gaan we meer en meer internationaal. Vorige week boekte plots -midden in de nacht- een Canadees. Het voelt toch wel bijzonder dat mensen het er blijkbaar voor over hebben om een jetlag te doorstaan om speciaal tot bij ons op vakantie te komen. Het doet me een beetje blozen -dankbaar, dat zeker.

Deze week verschijnt ook een artikel van ons in een Belgisch naturistisch magazine, een artikel van drie pagina’s dat ik zelf mocht schrijven, met als kers op de taart de cover incluis. Dit doet me nog meer blozen ! Benieuwd hoe het er op papier zal uit gaan zien…En binnenkort verwachten we ook nog het interview met Filip, onze bekende huisfotograaf 😉. Dank zij de enorme inzet van Wim op marketing-vlak en social media lijkt Lavinia zich duidelijk op de markt te profileren. Ook de reviews zijn best wel lovend. Dat alles maakt dat we ons eerste jaar voorlopig goed gestart zijn en vol vertrouwen kunnen uitkijken naar boekingen voor volgend jaar -die trouwens al beginnen binnen te lopen nu de vlucht gegevens bekend zijn voor the summer of 2020.

Maar ons seizoen zit er nog niet op. We hebben nog steeds een vol huis, en voorlopig ook in november nog enkele gasten. We lopen langzaam de eindsprint in, en beginnen plannen te maken voor de winter, waaronder natuurlijk het bezoek aan België rond Kerstmis. Iets om naar uit te kijken !

Maar zover zijn we nog niet, al boekten we wel onze tickets. Wij kunnen nog even genieten van de heerlijke zonne-temperaturen terwijl het blijkbaar in België slecht en fris weer is. Viva España !!

Hasta luego,

Annemie ofte Ana