59. Oergezellig

Lavinia, maandag 21 december 2020

Vandaag zouden we normaal onze eerste ochtend in België doorbrengen bij onze goede vrienden. Het zou de start geweest zijn van blij weerzien, knuffelen, lachen, honderduit praten en herinneringen ophalen met vrienden, familie, kinderen. Voor het eerst zou ik mijn dochter zwanger gezien hebben, liefdevol en vol verwondering over haar steeds dikker wordende buik gestreeld hebben, zou ik trots vaststellen hoe mijn zoon en andere dochter hun leven uitbouwen.

Bron : Freepik

Ik had eindelijk nog eens mijn papa live kunnen spreken, in plaats van urenlang over de telefoon, mijn mama nog eens kunnen vastpakken,…

Helaas hebben we dit alles moeten uitstellen tot in maart. Nooit echter zal ik die bijzondere eerste zwangerschap van dichtbij meemaken. Het is bevreemdend allemaal, een beetje dubbel, want dit is de prijs voor onze verhuis naar het buitenland. Maar mijn moederhart blijft ondanks alles verder kloppen. Harder misschien nog. De zorgen om mijn kinderen geven me nog slapeloze nachten met dito nachtmerries. Maar onze band is er -naar mijn gevoel- alleen maar sterker op geworden. Ik voel dat ik, ook vanuit Spanje, mijn moederrol kan opnemen, en dat ik er kan zijn voor hen. Anders, maar toch heel intens. En dat troost me toch wel een beetje.

Bron : Zonnevogel

Ook andere banden zijn zoveel hechter geworden : met mijn papa, mijn oudste broer, vrienden ; ook dit is een gevolg van onze verhuis, een heel mooi geschenk dat ik koester.

Echte klassieke kerstsfeer hebben we niet nu. Ik probeer de sfeer erin te brengen door wat gezelligheid te creëren : ik knutselde decoratie ineen, er brandt voortdurend een grote kaars -een goede afloop voor problemen bij mensen die heel nauw aan mijn hart liggen- maar de kerstboompjes staan nog steeds in de verpakking in de inkomhal.
De dagen zijn ontzettend druk geworden. Tijd speelt ons parten. Alles lijkt tegelijk te gebeuren, maar het zijn alleen maar mooie dingen, die Lavinia weer veel rijker en aantrekkelijker zullen maken.

Onverwacht snel zijn Miguel en zoon, en zijn helpers -onze trouwe werkmannen- plots in actie geschoten om de renovatie werken aan de nieuwe keuken en bar/restaurant te starten. Ook Joey, onze buur-elektricien-loodgieter-, is er tegelijk volop ingevlogen. Dat betekent : keuze-stress. Terwijl we eigenlijk al amper tijd hadden om te ademen, moesten we daarbovenop hals over kop nog op zoek naar wandtegels voor de keuken, vloeren, ramen, noem maar op… Vragen beantwoorden waar we niet altijd op voorzien waren, maar noodzakelijk waren voor de vaklui om verder kunnen zoals : “waar moet je stopcontact zitten voor de dampkap”, ”waar moet de bar komen”… Het gaat ongelooflijk snel. En ik, ik dartel rond in deze steeds veranderende omgeving als een dankbaar en blij kind dat het mooiste geschenk ‘ever’ krijgt. Ik voel me onvoorstelbaar gelukkig met deze nieuwe mogelijkheden die we in Lavinia hierdoor zullen kunnen uitbouwen. Onze nieuwe bar zal  ontegensprekelijk een enorme aantrekking  hebben op onze gasten, zeker in de periode voor en na de grote warmte.

Ik vind het heerlijk om met moodboards en ontwerp tekeningen bezig te zijn, om Pinterest af te schuimen naar ideeën. Maar hoe en wat, dat blijft geheim, behalve voor onze investeerders * 😉

Bovenop dit alles zijn we heel druk in de weer met de eindejaar planning. Onder andere de boekhouding moet in orde gebracht worden, nieuwjaarskaartjes ontworpen worden, budgetplanningen nauwkeurig bestudeerd worden, en natuurlijk de voorbereiding van ons allereerste Lavinia Event : het oudejaars arrangement.

We hebben nog een tiental dagen, en eindelijk heb ik het gevoel dat we alles netjes in orde beginnen te krijgen : de verschillende recepten zijn uitgeprobeerd, de tafelschikking corona-gewijs vastgelegd, samen met de sommelier hebben we het wijnarrangement gekozen en de laatste communicatie met de gasten opgesteld. Bijna dagelijks komt Mieke tafelkleedjes en servieten stikken. Als zij er is, heb ik een instant huiselijk gevoel, die me terug katapulteert naar mijn kindertijd.

Oergezellig, zouden ze zeggen in Nederland denk ik. De werkmannen die lopen te fluiten en luid te praten, de stikmachine die gestaag voortstuwt, de muziek op de radio, de geur van versgebakken brood… Dit is onze Kerst. Met een stralende zon en temperatuurtje van om en bij de 19 graden, anders, dat geef ik toe, maar de sfeer waar Kerst om draait is er… gezelligheid, oergezelligheid….

Hasta luego,

maak er fijne dagen van !

Annemie ofte Ana

* Voel je je ook verbonden met ons project, en wil je ons graag een financieel duwtje in de rug geven, neem dan gerust contact op met Wim : +34 645 609 430 of via mail : info@laviniaeventsalicante.com 

Wil je ons verhaal van nabij blijven volgen, abonneer je op onze pagina op Facebook