San Joan

Espana, 24 juni 2019

Terwijl hier in Spanje volop San Joan gevierd wordt, of het begin van de zomer, hebben wij onze eerste officiële week met gasten erop zitten. En wat voor een week! Dat het zo fantastisch zou zijn hadden we nooit durven dromen. Dank zij onze last-minute aanbieding, hadden we ineens in plaats van 1 villa bezet, ineens twee en zelfs 1 nacht 3 villa’s bezet. Niet slecht voor een eerste week. Het werd een ware overrompeling door rasechte Nederlanders. We werden als het ware overspoeld door oer-Hollandse (of zijn het Nederlandse) uitdrukkingen en uitspraken. Geweldig! Op den duur beginnen we zelf al een aardig mondje mee te praten met dat heerlijke taaltje. Het bleken stuk voor stuk doorwinterde naturisten te zijn, en het was dus best wel een hele uitdaging om het hen naar hun zin te maken. Het lijkt ook aardig gelukt ; de sfeer zat er direct goed in, en het dagelijkse -gratis- aperitiefje ’s avonds om 19 u op ons gezamenlijk terras bleek een schot in de roos te zijn. Het zorgt voor verbondenheid, voor joviale gesprekken, voor heel veel lachen, plagen, sfeer, gezelligheid en noem maar op. Telkens een moment om naar uit te kijken. De eerste dagen was het wat afwachten, maar na 2 dagen, verscheen iedereen stipt op tijd op de afspraak. Heerlijk ! De bar, die ondertussen omgevormd is tot een heel erg gezellig plekje en het terras met de prachtige vergezichten is echt een trekpleister, al zeg ik het zelf. Elke avond mondde uiteindelijk uit in gezellig samenzijn tot in de vroege uurtjes, en Wim haalde al eens de vuurkorf boven om gezellig rond het vuur verder te babbelen onder de heldere sterrenhemel, vergezeld van vleermuizen en salamanders.

Dit heet dan gelukkig zijn… Meer hebben we echt niet nodig.

We profiteren van deze momenten ook van de feedback van onze eerste gasten om te weten wat goed en minder goed is, vragen naar ideeën en zuigen dankbaar alles in ons op, om dan later te bezinnen wat we ermee aanvangen.

De tuin blijkt een enorme aantrekking te hebben op de groene vingers van sommige gasten, en zo ontdekten we dat we blijkbaar beschikken over een heuse ‘waterval’, althans, dat was er vroeger geweest, en ligt er nog steeds, behalve dan de pomp uiteraard. We geven onze tuinman in ieder geval de opdracht voor een offerte om de waterval terug tot leven te roepen, met uitdrukkelijke dank aan Remco voor zijn fantastisch oog voor onze tuin. Remco en Bianca draafden op een bepaald moment zelfs aan met een vetplant die ze in de bergen hadden gevonden. Die lag er gewoon los en bleek toch in bloei te staan. “Nou, zou wel aardig staan in de tuin” dachten ze, en zogezegd zo gedaan, hij kreeg prompt zijn plaatsje aan het zwembad. Maar het ding in de grond krijgen is rapper gezegd dan gedaan, want de grond is hier beenhard…

We hebben ook al heel wat georganiseerd dat geweldig aansloeg. En dat had ik dan weer niet direct verwacht. Zo was ons eerste officiële ‘Lavinia sjoelbak tornooi’ een voltreffer. Als een volleerde organisator heeft Wim het volledige tornooi georganiseerd en er werd duchtig gesjoeld alsof hun leven ervan afhing, compleet met afleidingsmanoeuvres, gejoel en aanmoediging erop en eraan. Na afloop werd bij een drankje de officiële winnaar uitgeroepen met een erelint en een heus diploma.

Blijkbaar werd dat goed gesmaakt, want we zien het verschijnen op de facebookpagina van de winnares. Stiekem ben ik toch wel heel trots op mijn ventje ; mensen vinden hem fantastisch. Ik ben dus niet alleen 😉.

Ook de barbecue, het ribbetjes festijn en het verse brood vallen erg in de smaak.

Donderdag was de sauna eindelijk ook volledig gerenoveerd en hebben we ook deze officieel geopend voor onze gasten.

Toeval of niet, maar de twee mannen van villa Melodia, het torenhuisje, zijn sauna-meesters. Ideaal dus om de sauna uit te laten testen door echte kenners. Ik had zelf scrubzout gemaakt (leve internet), de bellenlamp aangestoken, en de sauna alvast laten voorverwarmen. Hij werd dan ook volmondig goedgekeurd. En als sauna-meesters het goedkeuren, is het ook echt goed.  Het is een plaatje geworden, oergezellig, op zijn Hollands gezegd, en ze werd gretig gebruikt. Voor de gelegenheid hadden we er een night-swimming aan gekoppeld aan het hoogst gelegen zwembad, met weeral de vuurkorf en een drankje erbij. Het werd een bijzondere avond. Iedereen gezellig aan de tafel naast de vlammen, naakt zwemmen in het verlichte zwembad en met enkel de donkere nacht boven ons.

Spontaan stak Remco een handje toe om tafels, stoelen, de vuurkorf en hout te versjouwen. Bianca toverde plots netjes uitgewassen glazen kommetjes van een dessertje tevoorschijn voor de theelichtjes. De twee bevriende koppels van in het torenhuis joelden vrolijk mee, heel erg ingenomen met de sauna. Fijn dat mensen zich zo betrokken voelen en meedenken, mee voor gezelligheid zorgen. Hoe ‘vreemden’ plots bijna ‘vrienden’ worden, en dat in enkele dagen tijd.

Totaal onverwacht hadden we deze week ook plots eens een Belgisch en eens een Engels koppel op bezoek die het domein wilden zien. Ze waren totaal overdonderd door de pracht en de schoonheid, de rust en de gezelligheid van het domein en de villa’s. Zo erg dat de Belgische man zo in het zwembad wou duiken en dat het Engelse koppel diezelfde avond nog een mail stuurde met de vraag of we volgende maand nog plaats hadden. Ze boeken van zodra ze in Engeland terug zijn, en dat is morgen. Ik ben benieuwd. Wim is er honderd procent zeker van dat ze hier volgende maand staan, want ze waren ontzettend gecharmeerd van wat we ervan gemaakt hadden en hun aardige mail sprak boekdelen over hun hunker om hier zo snel mogelijk op vakantie te komen. Ze hebben het voordeel dat ze vrij kunnen nemen wanneer ze dat willen.

En wij? Wij genieten met volle teugen van alle gezelligheid, het samenzijn met mensen, het leren kennen van steeds nieuwe mensen. Aan de andere kant missen we ook wel een beetje de we-time. Maar dat hebben we al opgelost door in juli 10 dagen te sluiten om even op adem te komen na het drukke voorbije jaar. Het seizoen is dan nog maar net gestart, maar de voorbereidingen, de verbouwingen en de opening hebben best heel veel energie gevraagd. We doen onszelf dit cadeau. Even lekker zelf genieten van ons domein, van onze sauna, van onze zwembaden, van lekker uit eten, het naaktstrand, zelf even de toerist uithangen…

In ieder geval hebben we beiden na deze eerste week heel duidelijk het gevoel : dit is wat we willen. Dit is ons project, dit is waar we naartoe geleefd hebben. Dit zit zo juist, zo goed. Ik zie Wim echt openbloeien, ik zie hem op een andere manier dan anders. Ondanks zijn veel introvertere karakter weet hij mensen te charmeren en te begeesteren. Op zijn unieke rustige manier, soms heel erg onverwacht uit de hoek komend met een uiterst opmerkzame grappige uitspraak. Ik voel me zo heerlijk voldaan en gelukkig…

Hasta luego,

Annemie ofte Ana